Unieke getuige van onze identiteit

 

De film groeit in de eerste helft van de 20ste eeuw uit tot de belangrijkste vorm van massacommunicatie. Met de opkomst van de TV boet die aan belang in, zonder evenwel te verdwijnen. Want het vertellen van verhalen blijft een wezenlijk bestanddeel van onze ‘condition humaine’.

Het mavf – Museum en Archief van de Vlaamse Film toont de ontwikkelingen in Vlaanderen vanaf de eerste stille film in 1920. Met een groot enthousiasme en veel inzet geven filmproducenten gestalte aan hun dromen. Maar wegens een chronisch tekort aan geld en knowhow en een gebrekkige toegang tot het distributie- en exploitatienetwerk is dat pionierswerk vaak meer een verhaal van vallen dan van opstaan. In een wereld die wordt overspoeld door internationale producties legt de Vlaamse film op een unieke wijze getuigenis af van onze identiteit.

Het mavf vult een leemte in wegens de stiefmoederlijke behandeling van de Vlaamse film. De eerste vleugel (op de eerste verdieping van de priorij Hunnegem) schetst de ontwikkeling tot begin jaren 1960. 

 

​

Koenraad De Wolf, curator